Eindelijk!

Eindelijk was het woensdag zover. Na vier en een halve maand zijn onze spullen aangekomen. Alle dozen waren er en op een paar deukjes na was alles in goede staat. Het verbaasde ons hoe blij je kan zijn met je eigen spullen. Vooral met ons eigen bed zijn we heel blij. Want het is echt het beste bed. Je weet niet wat uitgerust zijn is als je niet in dat bed geslapen hebt.



Er zijn ook spullen bij waarvan we nu denken, "waarom hebben we die meegenomen?" We hebben vandaag drie wassen gedraaid met al onze kleding. (vooral van Bregje) Het was zo warm dat als de tweede was had gedraaid de eerste alweer droog was.

Er is genoeg ruimte om alles kwijt te kunnen. We gaan nu ook gebruik maken van onze beneden ruimte. Er komt een bureau te staan met de PC. Verder al onze mappen, boeken en foto's. Er zijn in elke kamer inbouwkasten zodat we zelf geen kast hoeven te kopen. We hebben alleen een boekenkast voor in de woonkamer nodig.



Toevallig hadden we 's avonds een concert van Dream Theater (progresive rock). Dat was in Sydney. Het was een hele reis om daar te komen. Australiers zijn niet echt goed in organiseren. Het concert was in een groot entertaiment centrum in hartje Sydney. Op de website stond hoe je er moest komen. Vanaf het aangegeven station moesten we busnummer 339 hebben. Nergens staan bordjes die richting een bus wijzen. Het station ging meteen over in een winkelcentrum. Toen we de uitgang gevonden hadden zagen we alleen maar 400 bussen. Na een rondje om het winkelblok kwamen we een man met een geel hesje tegen. Die vertelde ons dat de 300 bussen vier straten verderop vertrokken. Op de bussen staat alleen een nummer en een eindbestemming. De bushaltes hebben geen naam en er staat ook niet op welke bussen er stoppen. En een kaartje met welke bussen waar stoppen is natuurlijk helemaal te veel gevraagd. We zijn er uiteindelijk op tijd gekomen en het concert (dat om 7 uur begon en om 10 uur was afgelopen) was heel gaaf.