Na twee en een halve week zag ik er erg naar uit om naar huis te gaan.
Ik zou op donderdag avond op Sydney airport aankomen. Uiteindelijk werd het zaterdag ochtend. Sander stond me daar om 6 uur 's ochtends op te wachten.
Om even samen te vatten:
14.00 :Technici zijn nog aan het vliegtuig bezig. Met snackbon naar de
vertrekhal
15.00 :Technici zijn nog aan het vliegtuig bezig. Met een lunchbon naar
de vertrekhal
15.30 :Veiligheidscontrole en aan boord gaan. Na 1,5 uur in de hitte
aan boord.
17.00 :Een brandstof lek. We worden met spoed door de brandweer van boord gehaald.
17.30 :Ze zijn nog steeds aan het opruimen dus kom om 20.00 maar terug.
20.00 :Er zijn andere problemen ontstaan en de piloot mag na 20.30 de
lucht niet meer
in dus moeten we naar een hotel.
Weer door de douane en onze koffers ophalen. Daarna worden we naar
een hotel gestuurd. We krijgen geen avondeten. En geen idee wanneer
het vliegtuig wel gaat
Dag twee:
7.30 :Ontbijt. We moeten om 9.15 bij de incheckbalie zijn.
9.15-12.30: In de rij om mijn ticket om te boeken.
13.00 We zitten allemaal in het vliegtuig klaar om te vertrekken.
13.10 De ME haalt ons weer van boord omdat ze niet zeker zijn dat het
vliegtuig veilig is. Iemand heeft een deur open laten staan en
dus moet de controle overnieuw.
15.30 :We zitten allemaal weer in het vliegtuig en rijden naar de
startbaan.
15.40 :Mensen beginnen te gillen omdat ze water over de vleugel zien
lopen en denken dat het benzine is. We moeten stoppen en de
piloot komt iedereen geruststellen. Omdat we te lang stilstaan
gaat Schiphol zich er mee bemoeien. We worden terug
gesleept naar een parkeerplek. We mogen nu kiezen of we van
boord gaan of blijven. Tweederde van de mensen maakt een
emotionele beslissing om van boord te gaan. Ik blijf zitten
want ik wil graag naar huis. Alle bagage wordt van
boord gehaald. We hebben sinds het ontbijt geen eten meer gehad.
20.30 :Eindelijk stijgen we op. Er wordt nu gelukkig ook eten gemaakt
want ik ben duizelig van de honger. Omdat er zo weinig mensen
over gebleven zijn kunnen we allemaal op een rij stoelen slapen.
Dag drie:
12.30 Aankomst in Hong Kong. Mijn vlucht heb ik weer gemist dus ik
wordt weer doorgeboekt. Gelukkig kan ik ook vijf uur naar een
hotel. Die ligt net buiten het vliegveld dus ik moet door de
douane en griep check
14.00 :Lunchen, een mail schrijven en dan in bad en uitrusten.
17.30 :Weer door de douane en dit keer gelijk naar de gate. Ze hebben
geen idee waar mijn koffer is en ik moet er in Sydney naar vragen.
!9.00 :We vertrekken op tijd! Zo kan het ook.
Voor mij zit een ouder Nederlands echtpaar dat ook op de eerste
vlucht zat. Een stewardess knoeit wijn over zijn broek. Ze spreken
geen engels dus ik bemoei mij er maar even mee. Ook zij hebben
geen bagage dus heeft hij geen schone kleding. Ze moeten ook nog
door op een andere vlucht die ze inmiddels ook gemist hebben.
6.00 :Aankomst op Sydney. Ik dacht niet dat het nog zou gebeuren.
Nu nog op zoek naar mijn koffer. En ervoor zorgen dat dat Nederlandse
stel goed geholpen wordt met de verprutste broek en hun volgende vlucht.
Ik heb mijn adres opgegeven met een beschrijving van mijn koffer.
Ze weten nog steeds niet waar mijn koffer uit hangt.
Zondag 14.00 Mijn koffer wordt door "Happy Cabby" thuis bezorgd.
Zo komt alles toch nog aardig op zijn pootjes terecht. Nu kijken hoe ze op de claim reageren...
maandag 25 mei 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Jemig de pemig...Wat een verhaal! Sander was vast ook blij dat je weer thuis was.
Langste tijd 'zonder elkaar' sindds trouwen, of niet?
ha Bregje
nou zeg jij moet blij geweest zijn dat je weer thuis was zeg!!
Wat een eind is t toch ook he, en zeker op deze manier!
Ik ben zelf ondertussen weer terug in Nederland. Was blij dat ik zonder oorscheuren :) weer met beide benen op de grond in nederland stond. Na een heftige turbulentie trouwens, leek wel een kermisattractie soms!!
Ik stuur jullie mobiel binnenkort op! Bedankt voor t lenen!
Groetjes,
Karen
He Bregje,
Wow! Wat een avontuur zeg. Heb je al een uitgever besteld? Hier kan je een mooi boek over schrijven:-) Zal best wel frustrerend zijn om zo naar huis te gaan zeg.
Maar goed, je bent in ieder geval goed thuis gekomen. Dan is het alleen maar leuker om sander weer in de armen te vallen kan ik me voorstellen...
Groeten Marc
Een reactie posten