Afgelopen week was het op de kop af 1 jaar geleden dat we naar Australie verhuisden. Toen we na onze vakantie in Nederland weer terug gingen, moesten we vaak denken aan die tijd, en aan hoe het nu zo anders is. We weten nu waar we naartoe gaan: ons huis, onze omgeving, onze nieuwe vrienden, onze nieuwe kerk. Zo veel minder onzekerheden. Het voelde dus meer alsof we terugkwamen van vakantie, in plaats van op vakantie gaan.
Dat betekende dus wel dat we weer direct aan de slag konden. Sander weer op het werk, waar hij direct een crisis vergadering in kon. En Bregje weer bij de Salvo's en alle andere dingen waar ze bij betrokken is. Een daarvan is trouwens dat ze een ochtendje in de week mee gaat helpen op het kantoor van de kerk. Daar begint ze deze week mee.
Vandaag zijn we voor het eerst weer naar het strand geweest. Het was 27 graden, maar het water was nog frisjes. Van Tim mocht Sander een wetsuit en bodyboard lenen. Daar kan hij de komende weken op oefenen. Gisteren zijn we met vrienden gaan ontbijten en koffie drinken, hier in Bay Village. Lekkere pancakes...
Ook weer veel 'kindernieuws': bij vrienden in Zutphen werd de kleine Kas Maartenszoon geboren. En het wachten is nu op de volgende bij Sanders broer...
We willen nog even iedereen bedanken bij wie we tijdens onze vakantie geweest zijn. Bedankt voor al het lekkere eten, de bedden, en alle goede gesprekken. We gaan jullie weer missen!
Tot de volgende keer (ook weer in het Nederlands!)
Sander en Bregje
zondag 19 oktober 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
1 jaar in Australië. Dat we elkaar al zo lang hebben moeten missen. Toch is het wel zo dat de contacten haast hechter zijn dan toen jullie nog in Nederland woonden. We voelen het gemis minder door alle telefoontjes en Skype. Wij proberen ons steeds in te leven in alles wat jullie daar meemaken, dat is net zo boeiend. Toen we met elkaar in Dordrecht gezellig een broodje en koffie dronken zei ik nog tegen Sander: ik wil eigenlijk zoveel vragen maar ik realiseerde mij dat ik alleen maar het "Australiëgevoel" wilde horen en beleven dus ik kon het gewoonweg niet in één vraag samenvatten. Ik denk dat we met elkaar kunnen terugzien op een mooie tijd met jullie, een tijd waarin HET gezin in het middelpunt stond en dat is voor een vader en moeder het belangrijkste en te zien dat hun kinderen in vrede met elkaar kunnen omgaan. Heerlijk! en dan daarbij de kleinkinderen; wij ervaren dit alles als een geschenk van onze Hemelse Vader.
Uit het verhaal merk ik dat jullie de draad een beetje kwijt raken als het over vakantie gaat. Is het nu zo dat jullie nu op vakantie zijn? Of zijn jullie nu van vakantie teruggekomen? Per saldo maak ik er uit op dat jullie naast het strandleven, pannenkoeken eten en koffiedrinken met vrienden ook nog aan het werk zijn. Wij hopen dat jullie veel wijsheid en kracht mogen ontvangen om het werk met succes uit te voeren en dat jullie daarin waardering mogen ervaren, want dan voelt een mens zich pas op zijn plaats, of dat nu in Australië is of in Nederland.
Wij wensen jullie alle goeds en tot horens.
Jullie (schoon)Pa en (schoon)Ma.
Een reactie posten