Ook hoorden we dat het zoontje een van onze beste vrienden in het ziekenhuis ligt. Een opeenstapeling van aandoeningen zorgden ervoor dat hij de afgelopen week twee maal in kritieke toestand heeft gelegen. Het lijkt nu weer wat beter te gaan, hopelijk kan hij snel weer naar huis. Hij is net nadat wij naar Australie vertrokken geboren, dus we hebben hem nooit 'echt' gezien. We moeten er niet aan denken dat we nooit de kans krijgen hem te ontmoeten.
Sanders zus en zwager staan op het punt om te bevallen van hun tweede. Alles lijkt daar gelukkig goed te gaan. Maar de gedachte dat we ook dat gaan missen...
Tja, we wisten dat dit soort dingen kunnen gebeuren. Maar nu het zo dicht op elkaar komt, valt het toch wel zwaar. Al probeert iedereen ons wel op de hoogte te houden, we voelen ons soms toch een beetje aan de zijlijn staan.
Gelukkig zijn er ook leuke dingen te melden. Laatst zijn we een dagje naar Sydney geweest. Deels met de boot, omdat er geen treinen reden. In de stad vonden we een Nederlandse poffertjeskraam/friettent. Met echte kroketten, frikadellen, curry en satehsaus. Op de foto is ook te zien dat het nu soms serieus koud is...
We gaan al een poosje naar een evangelische kerk (hierover later meer), waar we een leuke bijbelstudie groep hebben. Iedere woensdagavond ontmoeten we elkaar, en eten we met z'n allen. Afgelopen woensdag was de studie echter kort: New South Wales speelde tegen Queensland (Rugby). En daar wordt alles voor opzij gezet! Ze spelen drie keer tegen elkaar, telkens op een woensdag. Beide teams hebben al een keer gewonnen, over drie weken wordt de beslissende wedstrijd gespeeld. Zo leren we langzaam steeds meer over de cultuur!
Volgende week: de jaarlijkse walvissentrek: recht voor onze deur!
S&B
Geen opmerkingen:
Een reactie posten