We zijn weer terug in Berkeley Vale! Bregje is drie weken op reis geweest met haar ouders (Melbourne - Kangaroo Island - Adelaide - Uluru). En Sander is er de laatste week bij geweest. De foto's van het eerste deel van de reis houden jullie tegoed, maar wat plaatjes uit het Rode Hart willen we jullie niet onthouden!

Niet echt wat je zou verwachten, hè? Het kan soms 3 jaar achtereen niet regenen in centraal Australië, maar wij troffen het!

Dit wandelpad bij Uluru (Ayers Rock) stond finaal blank. De watervallen van de rots waren wel spectaculair.

Dit is hem dan:
Uluru. De meest gefotografeerde steen ter wereld (?). Maar zo kennen de meesten hem niet: in de wolken, en nat en grauw. Niet 1 keer zagen we hem rood!

Gelukkig regende het niet de hele tijd. Hierdoor was het soms heerlijk wandelweer, zoals bijvoorbeeld hier in
Kata Tjuta (de Olga's), zo'n 50km verderop. Wij liepen de schitterende Valley of the Winds wandeling, terwijl Bregje's ouders een korter wandelingetje maakten.

Eenmaal weg uit het nationale park klaarde het weer op en werd het warm en droog. Hier zitten we aan Duitse appelstrudel op een oude Duitse 'Mission':
Hermannsburg.

De natuur is spectaculair in het Rode Hart. Er vindt een constante strijd plaats om water. Deze Eucalyptus staat in een droge rivierbedding. Veel vogels hebben er nesten in, zoals Parkieten.

Door de regen stond er in veel rivieren wat water. De kikkers maken er het beste van, en in veel poeltjes krioelde het van de dikkopjes. De omgeving was ook duidelijk groener dan normaal.

Deze boom heeft ergens diep in de rotsen water gevonden.
Bregje's ouders gaan nu nog een week naar Darwin. Wij gaan weer gewoon aan het werk, en genieten nog van de heerlijke nazomer.